تامین خواسته کیفری
مرجع صدور قرار تامین خواسته کیفری چیست؟
در خصوص مرجع صدور قرار تامین خواسته حقوقی ابهام چندانی وجود ندارد و مطابق قانون دادگاه های عمومی حقوقی برای صدور و اجرای این قرار از اختیار قانونی برخوردارند.
در مقابل در خصوص مرجع و مقام صالح کیفری برای صدور این قرار بحث هایی وجود دارد. امکان صدور قرار تامین خواسته برای امور کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری سال 1378 مختص دادگاه ها بوده است. این اختصاص به دلیل حذف دادسرا از فرآیند های رسیدگی کیفری اتفاق افتاده بود و در آن زمان همانند دعاوی حقوقی، پرونده های کیفری نیز مستقیما در دادگاه ها بررسی می شدند. ولیکن در سال 1381 با اصلاحاتی که اتفاق افتاد، مجددا دادسرا ها احیاء شدند. پس از این تغییر، ابهاماتی در خصوص صلاحیت دادسرا برای صدور قرار تامین خواسته کیفری مطرح گشت.
با تصویب قانون جدید آیین دادرسی کیفری در سال 1392 و ایجاد اختیار برای بازپرس در صدور قرار تامین خواسته کیفری، این ابهامات نیز برطرف گشت . بنابراین در حال حاضر هم دادگاه های کیفری و هم دادسراها اختیار صدور این قرار را دارند. در نتیجه بازپرس به طور مستقل و دادیاران در صورت تایید دادستان می توانند در دادسراها قرار تامین خواسته کیفری را صادر نمایند. در کنار این مقامات، قضات دادگاه های کیفری نیز از اختیار تام برای صدور این قرار در حین دادرسی بهره مند می باشند.
درخواست صدور قرار تامین خواسته چه زمانی باید مطرح گردد؟
درخواست صدور قرار تامین خواسته حقوقی می تواند پیش از طرح دعوی انجام شود که در این صورت خواهان مکلف است ظرف 10 روز دادخواست دعوای اصلی خود را به دادگاه صالح تقدیم نماید، در غیر این صورت از قرار تامین خواسته رفع اثر خواهد شد. همچنین این درخواست می تواند همزمان با طرح دعوی اصلی مطرح گردد اعم از اینکه در مرحله ی بدوی و یا تجدیدنظر قرار داشته باشد.